Blog

Ontmoet onze bruggenbouwer Salam

Salam Profielfoto
Nieuws / Onze bruggenbouwers

Ontmoet onze bruggenbouwer Salam

Salam kwam in 2014 naar Nederland samen met haar familie. Ze studeerde Scheikunde in Syrië en deed daarnaast een opleiding om vertaler Arabisch-Engels te worden.

Ze heeft Palestijnse grootouders die al vroeg in hun leven naar Syrië emigreerden. Haar familie gaat nu dus in feite door een tweede emigratiegolf. Tijdens haar eerste jaren in Nederland deed ze vrijwilligerswerk en werkte ze in de horeca. Daarna kwam ze terecht in een recruiting baan waarin ze werkte met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Bij Sosytraining geeft Salam op dit moment MAP- en PVT-trainingen aan nieuwkomers. Ook begeleidt en coacht Salam nieuwkomers naar een duurzame participatieplek in de Nederlandse samenleving. Hieronder vertelt ze over haar werk als bruggenbouwer:

Ze noemt zichzelf een echte doener en is dankbaar dat ze voor Sosytraining naast het trainingen geven ook ook individuele coaching mag doen om statushouders te begeleiden naar werk en studie.

“Ik weet nog hoe ik die eerste jaren in Nederland wel altijd met een glimlach op mijn gezicht rondliep, maar dat ik van binnen intens moe was. Het enige dat ik wilde was een normaal leven. Het was duidelijk dat ik een keuze moest maken. Blijf je slachtoffer of wordt je een overlever. Ik koos voor dat laatste.

“In de groepen die ik train zie ik die tweedeling ook terug. De meeste statushouders zijn overlevers, maar ze hebben door al hun trauma’s ook te kampen met een laag energieniveau en komen moeilijk in actie. Ze blijven op de been omdat ze zien dat ze de kans krijgen om zich hier in Nederland te ontwikkelen. Ik ben in mijn trainingen bewust bezig om te voorkomen dat zij net zo’n lange weg moeten afleggen als ik.

“Wat had ik graag mezelf als trainer gehad in mijn eerste jaar in Nederland!

Tien jaar geleden bestonden dit soort trainingen nog niet. Als je statushouder werd, verwachtte men dat je op eigen kracht verder ging. Maar je merkt al gauw dat je bijna niks weet, zeker praktisch gezien. En het duurt jaren voordat je echt snapt hoe de maatschappij werkt. Voor mij heeft het harde werken veel opgeleverd”.

“Ik zie dat onze trainingen een echte toegevoegde waarde hebben. En dat koppelen de gemeentes waar we voor werken ook duidelijk terug. Door mijn achtergrond kan ik de wetten en regels die in Nederland gelden uitleggen door de bril van de statushouders. Ik ben echt een voorstander van de manier waarop dit de route voor nieuwkomers korter maakt. Omdat wij werken vanuit onze kennis van de taal en cultuur van beide kanten, kunnen we mensen ook echt motiveren.Ik snap alle vragen en zorgen die nieuwkomers in de training benoemen. Wel waak ik er voor dat ik zowel empathisch als professioneel ben. Ik sta duidelijk stil bij de emoties die loskomen door de persoonlijke verhalen van mensen. Ik vind dat iedereen die gevlucht is een stabiel leven, rust en heling verdient. Ik heb in mijn HRM-opleiding geleerd hoe je kunt omgaan met mensen die heel erg beschadigd zijn. Door hun verhaal te leren kennen, kan ik goed inschatten welk advies ze nodig hebben. Ik moet vaak denken aan de Nederlandse uitdrukking ‘hoop doet leven’, want dat besef heeft mij ook op de been gehouden”.

“Belangrijk om de grote stappen behapbaar te maken”

“Onze trainingen zie ik als het behapbaar maken van de grote stappen die je in je eerste belangrijke jaar als statushouder moet nemen. Ik laat de kleine stappen zien, zodat mensen voelen dat het haalbaar is. Ik zorg dat er in de trainingen ruimte is voor voldoende interactie. Door in gesprek met elkaar te zijn, bouwen we aan onderling vertrouwen. Mijn doel is dat mensen uiteindelijk durven zeggen wat er echt aan de hand is in hun leven. Aan mensen die heel stil zijn, vraag ik ‘Waar denk je op dit moment aan?’ of “Hoe was in jouw land voordat je vluchtte?” Ik wil kunnen helpen zonder vooroordelen”.

“Mijn werk is heel belangrijk voor me. Ik zie mezelf terug in de mensen die nu mijn training volgen. Ik kan helpen om betekenis te geven aan hun jonge leven hier in Nederland. Sommige deelnemers moet ik wel echt weer ‘down to earth’ brengen, omdat ze denken dat hier de ‘sky the limit’ is. Het is goed als ze realistisch leren denken”.

“Ik geef altijd mee dat ik nog maar twintig was toen ik hier kwam en me nu als herboren voel, dankbaar dat ik hier een nieuw leven kon beginnen. De cultuurshock die je als vluchteling ervaart is groot en dreunt vaak nog lang na. Voor mij is Syrië een mix van mooie en slechte herinneringen. Het gevoel dat de oorlog me gaf en de herinneringen aan naasten die we daarin verloren zijn, zal ik altijd met me mee dragen”.